Het familiebedrijf: Anton en Peter Janssen

Familie binnen familiebedrijf

Anton en Peter maken inmiddels respectievelijk drie en vier jaar onderdeel uit van Van de Klok. Binnen het bedrijf werkten de broers de afgelopen jaren aan hetzelfde transformatieproject: High Park in Arnhem. “Groot werk, veel werk en mooi werk. Juist omdat het zo’n uniek project is.”

Aanvulling

Peter is als procesmanager vooral betrokken bij de planning en de logistiek. “Dat betekent veel organiseren en kosten calculeren. Mijn broer is meer van de technische kant en wat dat betreft vullen we elkaar prima aan,” lacht hij. Als projectvoorbereider zorgt Anton ervoor dat de realisatiemanager goed uit de voeten kan. “Ik zorg ervoor dat de materialen op tijd binnen zijn, zodat het werk op schema wordt uitgevoerd. Naast een stuk inkoop komt daar ook een stuk engineering bij kijken.”

Half woord

Die rolverdeling kwam al vroeg tijdens hun jeugd naar voren. “We hielpen mee in het bouwbedrijf van onze vader en zijn dan ook opgegroeid met de bouwwereld. Terwijl Anton buiten hielp met het kluswerk, zat ik binnen de administratie te doen”, blikt Peter terug. “Tijdens onze opleiding op de MTS zaten we bij elkaar in de klas en daarna hebben we eigenlijk ons hele leven bij dezelfde werkgevers gewerkt. Dat gaat heel goed; je hebt maar een half woord van elkaar nodig om iets duidelijk te maken, terwijl je bij iemand anders tien woorden nodig hebt.”

30 jaar collega’s

Het was Peter die Anton naar Van de Klok bracht. “Ons bedrijf maakt prachtige projecten met een vooruitstrevende visie in een prachtig kantoor. En dat in de regio. Mijn voormalige werkgever zat in Eindhoven en daardoor zat ik ’s ochtends en ’s avonds in de file. Daarom zei Peter dat ik maar hier in Nijmegen moest komen praten. Ik herinner me het sollicitatiegesprek met Arno Verploegen nog goed, waarin hij vroeg of ik wel vaker met mijn broer had gewerkt en of dat goed gaat”, lacht Anton.

We weten van elkaar dat we betrouwbaar zijn en dat we op elkaar kunnen bouwen. Dat gaat al 30 jaar zo. 

Daarnaast doen we niet exact hetzelfde werk, waardoor we elkaar niet continu zien. We hebben niet dagelijks met elkaar te maken en sommigen weten niet eens dat wij broers zijn.”

Samen eropuit

Als Anton en Peter niet aan het werk zijn, delen zij hun passie voor sport en natuur door te mountainbiken in de Groesbeekse bossen. “Zaterdagochtend is onze vaste prik en beginnen we de dag samen met een kop koffie, voordat we in de pedalen staan. Daarnaast skiën we één keer per jaar samen en delen we motorrijden als hobby. Ook dat begon al vroeg toen we onze zus in Denemarken opzochten. Anton was net achttien en ik vijftien. Toen sprong ik bij hem achterop de motor om de reis naar het noorden te maken”, vertelt Peter. Anton sluit af: “Ook de zomervakanties brachten we samen door en zo zijn we ongeveer 20 jaar geleden 3 weken door British Columbia in West-Canada gereisd. Wat dat betreft hebben we samen vele avonturen meegemaakt.”

Anton Janssen

Is geboren op 14 oktober 1965 en groeide op in Wijchen. Daar woont hij nog steeds en is getrouwd met Sindy. Samen hebben zij twee zoons, Ronald en Martijn. “Ik wandel graag met mijn vrouw en onze hond Syra, een Kerry Blue Terriër. Met Sindy ben ik veel door Europa gereden op de motor, samen met de pup en lekker basic overnachten in een tentje. Met ons gezin hebben we veel plaatsen in Europa met de vouwwagen bezocht en toen onze zoons tieners werden, zijn we verder de wereld gaan verkennen. Van Cuba en Mexico tot Japan, het land van de rijzende zon waar we al twee keer geweest zijn. Martijn bracht daar een half jaar van zijn studie door en dan moet je als ouders wel op de koffie!”

Peter Janssen

Is geboren op 10 november 1968 en groeide samen met Anton op in Wijchen. Inmiddels woont hij in Groesbeek samen met Jolanda. “Ook met haar trek ik graag de natuur in en wandelen we regelmatig het bos nabij onze woonplaats in. We kruisen graag door Europa op onze Harleys, met een tentje achterop. Van de Dolomieten tot de Pyreneeën; we hebben alle colletjes wel gehad! De laatste jaren pakken we vaker de auto, maar de bergen blijven ons trekken.”